"นอนหลับฝันดี" คำพูดคำนี้ถ้าพูดกับคนที่เรียนธรรมมะขั้นสูงจะไม่ชอบให้พูดเนื่องจากว่า
เป็นการบ่งบอกถึงสภาวะของจิตใจที่กำลังหนีออกจากกายไปเที่ยว
ทางธรรมมะจึงมีการบังคับไม่ให้ใจไปเที่ยว เช่น ทำงานให้หนัก หรือฉันข้าววันละมื้อ
เพราะถ้าบังคับด้วยสภาพกายภาพแล้วด้วยเหตุนี้แล้ว จึงจะทำให้จิตไม่วุ่นวาย
........ สมัยก่อน มีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ชอบว่าเราประจำว่า จิตไม่ว่าง ตอนนั้นก็โกรธอยู่เหมือนกัน
แต่พอได้มีโอกาสคุยกันคนที่มีความรู้แล้วว่า มันก็จริง คนเราไม่มีใครจิตว่างหรอก
นอกจากพระอรหันต์ ........ จริงแฮะ ท่านพูดดี จิตไม่ว่างจริงๆด้วย เกิดความยินดี ไม่ถือโทษโกรธเคืองเพื่อนคนนั้นเลย
............... จริง ๆ จะพูดเรื่องความฝัน ถ้ามีใจหมกมุ่นกับอะไรแล้ว มักจะฝัน
บางทีฝันเป็นจริงเป็นจังมาก ตื่นขึ้นมายังตกใจเลยว่า โห นี่คือความฝันหรือเนี่ย
บางครั้งฝันดี ตื่นมาแล้วอยากจะนอนเพื่อฝันต่อ บางครั้งก็สำเร็จ บางครั้งก็ไม่
ช่วงทำงานเหนื่อย ๆ จะฝันร้าย หรือถ้ามีความกังวลจะฝันร้าย บางที
เจอหน้าใครบางคน เก็บเอามาฝันร้าย ตื่นขึ้นมาสรุปว่า นี่ที่เขาพูดว่า เจอหน้าแล้วฝันร้าย คงจะเป็นแบบนี้นี่แหล่ะ ซึ่งผู้ใหญ่จะพูดกับเด็ก ๆ แบบนี้ เพิ่งจะมาเกิดกับเราตอนโต เจอหน้า 3 วัน ก็ฝันร้ายทั้ง 3 วัน
ทั้งนี้ เพราะกังวลมากไป จึงเก็บเอามาคิดแล้วฝันไปในที่สุด.......
No comments:
Post a Comment